*
*
پاک کن هایی از ابر تیره
در دفتر آسمان
|
|
سکوتِ مرا فریاد های تگرگ وارِ تیک تاکِ ساعت میانِ ثانیهِ هایِ پوچِ زمان به یغما میرود و من ، درماندهِ تر از همیشه گیج آلود و مغموم دوباره سکوت میکنم و به "هیچ" می اندیشم ! حالا دیگر آجرهایِ دیوارِ اتاقم نیز میانِ شکاف هایِ پیرِ راز آلود به بیچارگیِ روزمره یِ من می خندند .... شاعر : تاتیا سایت : harfaye-manoto.blogfa.com نظرات شما عزیزان: لیلا
ساعت21:58---3 بهمن 1390
تاتیا ؟ نشنیدم هم چی اسمی رو؟
|